trzęsawisko
jestem tak bardzo zagubiony
stoję na drogi skraju
mam tok myślenia przytępiony
choć czuję się teraz jak w raju
to ty się do tego przyczyniłaś
tak bardzo me życie zmieniłaś
nigdy tak się nie czułem
nic tak bardzo nie pragnąłem
nigdy takich planów nie snułem
ale to ja cie do tego popchnąłem
mamy pewne zobowiązania
związki nie do rozwiązania
mówisz że wchodzisz w trzęsawisko
bo nic nie może nas łączyć
mówisz ,że zaczyna być ślisko
bo trzeba to zakończyć
autor
Simba500
Dodano: 2008-12-09 10:05:15
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wiersz w klimacie osobistym miłość zawsze wszystko
zwycięża a zobowiązania to odpowiedzialność nie są
bagnem jak się je wypełnia Wiersz w podtekście
niepokój ale i nadzieję że wszystko będzie dobrze
Ładny szczery wiersz