Trzy Królowe świata
Wiersz dla tych co utracili sens życia
Polną drogą kroczą one
trzy cudne i piękne jak gdyby wróżki
Ich chód jakby powiew wiatru, tak lekki i
delikatny
Pierwsza z nich spowita błekitem nieba
O wdzięcznym imieniu nadzieja.
Rozsiewa w koło piękno.
Druga wiosenną zieleń w sobie ma
Kwieciste imie powinna mieć lecz zwie się
wiara
Rozdaje uśmiech ludzią
Ostatnia a zarazem najpiękniejsza
Spowita w szkarłat pachnąca ziemią
Imie jej miłośc
Kroczy jak królowa orszaku ona zaś daje
życie
Największe są to prawdy świata trzy
I króluje wśród nich miłość . . .
Nienawidzę Cię i kocham ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.