Trzy światy

Upojony złotym słońcem wstaje dzień
w niebie rozpoczyna się kolejny schemat
w jaskini platońskiej siedzi Bóg
z uśmiechem bawi się cieniami
bezlitośnie wtrącając je w światło.

W jasności południa szary świat
pośród drzew oddechów szmer.
Miliony oczu, naiwnych tak poszukuje diamentów.
Chorym umysłom błogosławią lata
czas upływa w zmarszczkach serc.

Cień księżyca prowadzi w nocą
ogarniętą potężną otchłań.
Ogromna ilość ludzkich wad,
płoną na stosach życia, w tle muzyka, krzyk i kat.
Czarny Pan i ostatni, trzeci świat.

autor

magda90

Dodano: 2006-10-29 10:29:30

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie