Tu prowadzi życie
brama otwarta szeroko
miejsce zadumy i przemijania
przybywa krzyży z każdą wizytą
życie odchodzi bezpowrotnie
lata dzieciństwa- odszedłeś ojcze
zapłonął znicz wspomnień
miłość prawdziwa przerwana
ogień tęsknoty rozpala ból
płomień ostatni zabłysnął bracie
wśród kwiatów - twoja twarz
patrzę na płonące znicze
tu zawsze prowadzi życie
https://www.youtube.com/watch?v=XGztkV5-OLM
autor
Mgiełka028
Dodano: 2021-10-12 11:40:26
Ten wiersz przeczytano 1588 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Krzyżu przybywa na cmentarzu.
Tak myślę
Smutno.
Pieknie wyrazony smutek...
Pozdrawiam Elu serdecznie :)
Piękny a zarazem smutny...
Miłego wieczoru Elżuniu:)
"Nigdy nie umierają Ci, którzy są kochani"
Wszystko w przyrodzie ma swój początek i koniec.
Trudno jest pogodzić się z myślą, że ktoś bliski
naszemu sercu, nie z własnej woli musi na zawsze
odejść.
Poruszona smutnym wierszem pozdrawiam serdecznie.
Bardzo dziękuję kolejnym gościom. Pozdrawiam
serdecznie :)
Przywołujesz wspomnienia tego co minione, twarze
bliskich które zapamiętało serce. Te obrazy pozostaną
na zawsze.
Pozdrawiam
Marek
"moich" także ubywa cóż ... gaśniemy jak te świece -
zapalamy znicze
Wszystkim dziękuję bardzo serdecznie za komentarze i
odwiedziny. Miłego dnia z promykami słońca. :)
Bardzo wymowne i wzruszające wersy- "ogień tęsknoty
rozpala ból", pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności"
Piękny, bardzo smutny
wzruszający wiersz.
Dobrego wieczoru Mgiełko:)))
Wzruszający wiersz.
Pozdrawiam
"ogień tęsknoty rozpala ból"
Jakie to smutne...
To życie dyktuje treści i tradycja nasza zamieści owe
zwyczaje w wierszach.
Z pozdrowieniem Elu.
Pięknie wzruszasz... pozdrawiam serdecznie.