...Tuląc Się Do Własnego Cienia...
Może niektórym wyda to się zlepkiem niezrozumiałej całości...
Owiana Smutkami Przyszłości Swojej
Ciemności
Pozostawiona Dawnej Przeszłości W
Zmaganiach Mej Przenikninej Nicości
W Swoich Samotnych Ramionach Wtulona
Dookoła Mnie Cisza Która Mój Krzyk
Rozdziera
Z Oczyma Wpatrzonymi W
Ciemność...Zamyślona
Myśląc Jak Zakończyć Ból Cierpienia
Tuląc Się Do Własnego Cienia
...ale dla Mnie to coś ...więcej... :(
autor
Dav_von_Miyu
Dodano: 2006-08-01 23:08:50
Ten wiersz przeczytano 831 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.