"Tułacze życie"
Zmęczona i bezradna
bez uśmiechu na twarzy
skazana na włóczęgę
golgota ją prowadzi
Wypełniona nostalgią
podpiera się o laskę
zapomniała imienia
prosi o grosz - co łaska
Zostawiła za sobą
smutny wyraz miłości
wczorajszy dzień zniknął
a co jutro nastąpi
Znużona znieczulicą -
codziennego chaosu
zgubiła cząstkę wiary
darowanego losu
Żebracze bycie męczy
zmierza tylko przed siebie
serce jakby zamarło
ona ciągle w potrzebie
Strudzona bez nadziei
ulży sercu i duszy
pewnego dnia na pewno
do chaty znów powróci
Wędrówkę długą przerwie
zapomni o przeżyciach
przy ognisku domowym
dotrwa do zmierzchu życia
Komentarze (165)
każdy ma taki tułaczy los ,dobrze jeśli ktoś bliski
obok, pozdrawiam
Olu do roboty,czekam na coś nowego. Miłego dnia.
całuśnej nocki
Dziękuję Wszystkim
Dobrej nocy:-)
Dziękuję kaczorku
Jest i radosny, ale jeszcze na papierze
Pozdrawiam
Miłego wieczorku:-)
Wandziu
Basia55
Pozdrawiam:-)
Oluś, to nie Twój klimat, o radosny proszę.
Serdeczności dla Ciebie paaa
ale smutne witam
Widzę ze się odnalazła moja ZGUBA :) Dobranoc Oluś
Złapałam infekcję i ...:((((( Jutro zobaczę co z tego
wyjdzie Pa i juz nie rozsiewam wirusów :)
Oluś a Ty gdzie się skukałaś ????
Miłego wieczoru łap usmieszki i pozdrowionka :)
Dziękuję
Miłego wieczorku:-)
ładny wiersz serdeczności
Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam:)
alina-ala
skoruso
Pozdrawiam i dziękuę:-)
nie znamy naszej przyszłości, więc podzielmy się choć
małym okruszkiem miłości....piękny wiersz...