twoja kuchnia...

Dobrze urządzona kuchnia na własny pomysł gospodyni
nawet w najbiedniejszych warunkach jest sercem domu
duszy przemawia Jestem na tak za treścią tego wiersza

Blisko kuchni, daleko od szefa to bezpieczna życia
strefa.

Gadu gadu, a jeść się chce, u mnie też dzis pierś, ale
raczej nie na kwaśno

zgadzam się z sylwiam71

a mnie zaciekawiła ta pierś wiotka hihihi, kotleciki z
tego pyszne wychodzą:)))

Mijamy się a kuchnia pełna tęsknoty za
rozmową.Pozdrawiam:)

przez żołądek do serca :)

Jedna wielka metafora, ileż tu ukrytych tajemnic:)

że kuchnia rozmawia?, pewnie z zołądkiem, ale warto
sie uczyc czegoś nowego. Nauka nie idzie w las.
Gratuluję.

Przez żołądek do serca i ...... do wiersza :)

Jeżeli wszystko się układa, zadowolenie rośnie w górę,
to łatwiej w żagle wiatr pochwycić.... :)

mysle ze po takiej rozmowie gdy zoladek pelen nawet
smutki beda smakowac

Dla mnie, ten wiersz, to samotnosc...Byc moze sie
myle...

Wiersz taki Twój... taki zwyczajny, prosty o
codzienności... taki jak lubię. I tylko przez te
wszystkie zapachy i smaki wyczuwa się tęsknotę...
Ps. Chłopak nie wie, bo wiersz już nieaktualny, sprzed
paru dobrych lat;-) Pozdrawiam!

"Rozmawiam z kuchnią twoją"...i pięknie,
melancholijnie z szufladą swoją...tak, najwięcej w
codzienności...chwyta za serce i puścić nie chce...:)