Tyle jeszcze mnie wzrusza/z...

Po raz dziesiąty a może setny
wspominam rzeczy pomysł to świetny
tak mówią o nim moi znajomi
a w mojej głowie jakby sto koni

galopem pędzi przez tamte czasy
gdy brakowało cukru kiełbasy
kiedy kolejki stały od rana
my tak żyliśmy Matko kochana

mam o czym pisać tyle mnie wzrusza
wyciągam dla Was rzeczy z lamusa
i opisuję a przy tym nie raz
gdy przypominam na płacz się zbiera

starszy do tamtych lat chętnie wraca
były mieszkania dla wszystkich praca
wtedy nam jakoś łatwiej się żyło
niejeden marzy by to wróciło

czy z sentymentu może z niedoli
dziś źle się dzieje aż serce boli
kłócą się wszędzie biją o wszystko
zatrute brudne jest środowisko

niszczą się szybko rzeczy ubrania
bo kiepska jakość ilość przesłania
kanałów krocie w telewizorze
dzieci przy kompie zamiast na dworze

biegać po burzy tak na bosaka
nie mogą aura jest byle jaka
a kiedyś palant i granie w klasy
to były inne niż dzisiaj czasy

z Wami przypomnę dla Was napiszę
o tym i owym jak barwną kliszę
przedstawię w klapce wspomnień
tu w sieci będzie pamiątka
dla wnuków dzieci.

autor

cezaryna

Dodano: 2012-04-23 22:38:11

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie