Tyle pytań...

Zniszczona miłość,podeptane marzenia,
ciągle czekam i nic się nie zmienia.
Czy tak już zostanie?
Czy tak musi być?
Czy wiecznie w cierpieniu pisane mi jest żyć?
Czy zawsze to mnie otulać musi cierpienie?
I nie spełnionej miłości pragnienie?
Jak długo tęsknota będzie mi
śpiewać kołysanki do snu?
Czy naprawdę już nie zależy na mnie mu?
Do kogo kierować wszystkie te pytania,
by usłyszeć odpowiedz godna uznania...
I czy ulży memu sercu gdy prawdę znać już będę?
Czy uda mi się i serce Twe w końcu zdobędę?
Proszę cię mój losie o litość i wsparcie
bym umiała z życiem stanąć
twarzą w twarz otwarcie.

autor

Ewela_ja

Napisany: 2008-01-10 Dodano: 2008-01-12 21:38:58

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie