Tylko Bogu
Kiedy już będę za domu progiem
będę samotny - jedynie z Bogiem
i gdy nie wrócę nigdy z pielgrzymki
to dalej będę układał rymki.
A gdy nadejdzie chwila zwątpienia
życie na gorsze szybko się zmienia
co będę pisał, wezmę do grobu
sobie już tylko i Bogu.
autor
Jan Dmochowski
Dodano: 2014-01-31 09:56:09
Ten wiersz przeczytano 981 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Odrobina refleksji i ciepłego słowa.
Zastanawiałam się kiedyś ile utworów by odpadło, gdyby
ktoś zabronił używać Boga w naszych wierszach (sama
bardzo często to robię)- w moim przypadku prawie
wszystkie. Bardzo fajnie, że deklarujesz się pisać do
końca bo lubię Cię czytać
Dobry temat, blisko Boga i ładnie .
Układaj dalej swoje rymki, mnie one nie drażnią.
Pozdrawiam
Z wielką wiarą, mnie zatrzymał. Pozdrawiam serdecznie
refleksyjnie ...zabierzesz ze sobą bo nasz je w sercu
:-)))
pozdrawiam
Dobra refleksja, warto wziąć pod uwagę wskazówki "z
nick-ąd".
Pozdrawiam:)
przyznam się szczerze że nie bardzo lubie rymy aabb bo
jakos wyliczankę przypominają... ale to takie moje
własne ale :) w pierwszej strofie te dwa "już" trochę
drażnią... może zamiast "już z tej" napisać "nigdy z"
ach i w ostatnim wersie do rytmu by się przydało "panu
Bogu"
temat zacny :)
pozdrawiam