Tylko jeden (4)

Mówiłaby cały wieczór,
nockę pełną, dość przytomnie
z takim blisko, który szedłszy
z tyłu kilka śladów od niej

wytuliłby wszystkie smutki.
Płatki myśli na spacerze
jej darował, jako róże.
Mówiąc szczerze, aż nie wierzy.

Dowiedziała się podobno
o tym jednym z chustką w kratkę,
iż zakręcił się dość bardzo
'wpadł po uszy', bo miał gadkę

nader mocną, ale było...
Umówione ma w pamięci
znów spotkanie, chyba w marcu,
z panem 'w szronie', nieomięci.

Może nawet i niejedno,
z miło podczerwianym gronem,
ale teraz myśl przyziemna
już po domu jąże goni.

Wstała rano, dosyć rześka,
zerka prędko do lusterka,
po wczorajszym ich spotkaniu,
jakby to rzec, trochę pęka

lecz z uśmiechu. Widzi z boku
(włos porządnie spiąwszy w koka)
i nie wierzy. Taki jeden,
jak sprężyna


lok jej opadł.

autor

Rozalia3

Napisany: 2022-01-14 Dodano: 2022-01-14 08:04:24

Ten wiersz przeczytano 1294 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie