***
tylko już się nie martw
kiedyś to wszystko zamkniemy w sarkofagu
pradawnej archaicznej żywicy bursztynu
będzie spokój jaki można znaleźć
w odległych krainach turkusowych plaż
i będzie cicho obiecuję będzie cicho
żadnego wołania o pomoc
bezludna wyspa naszych pragnień
ale teraz
musisz podnieść wzrok
pod prąd zwątpienia
by przywitać ze mną
doskonale niedoskonałą
jasną stronę nocy
autor
kapitalny
Dodano: 2013-05-31 18:21:35
Ten wiersz przeczytano 1073 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Skłania do refleksji... Pozdrawiam!
weno a skąd założenie że nie doceniam...po części
odkryłaś cel moich gwiazdek...zostawiam pole
czytelnikowi, zostawiam mu miejsce na wytrych którego
użyje według własnego uznania...dla mnie tytuł jest
swego rodzaju wytrychem, kluczem do drzwi wiersza
dlatego właśnie przez szacunek dla czytelnika
zostawiam wolność wyboru odpowiedniego
klucza...pozdrawiam
Ładne te Twoje 3 gwiazdki
Pozdrawiam
Autorze:) Każdy wiersz zasługuje na tytuł, jeśli tego
nie doceniasz, to już inna sprawa. Przeczytałam
ciekawy wiersz. Jako czytelnik, na własny użytek
nadałam mu tytuł.
Pozdrawiam:)
Danusiu na bezludną wyspę się wybierzemy. Ładny
wiersz, ale tak jak napisała emi, może jakiś tytuł?
Pozdrawiam
Piękna ta:
"Wyspa pragnień"...taki przyświeca mi tytuł:)
Pozdrawiam!
Bardzo dobry wiersz! No i ta
"bezludna wyspa naszych pragnień" :))
Pozdrawiam.+
Dziękuję wszystkim za poświęcony czas na poczytanie
mojego tekstu...
Przydałby się tytuł, a wiersz na plus :)))
To pierwszy wiersz Twojego autorstwa, jaki
przeczytałam. Podoba mi się, nie jest prosty w
interpretacji (albo to ja mam dzisiaj jakieś
zaćmienie? :D), zatrzymuje, a w klimacie daje się
wyczuć ciepło. Podoba! :) Pozdrawiam.
i dodam jeszcze na marginesie - jak sobie wyobrażasz w
spisie treści wiersze o tytułach *** ?
Jeżeli wszystkie wiersze będą tak zatytułowane, to jak
odnajdziesz ten o walentynce?
Dobre przesłanie, tylko co robi w wierszu ta 1
majuskuła?
No tak. Życie na Ziemi to prawie same zwątpienia.
Gdyby ich nie było, to by nie było ... życia !
Pozdrawiam
Piękny, inspirujący wiersz, maluje wspaniałe obrazy; a
jaki ciepły, pełen troski! Miód! :)
A mnie, nie wiedzieć czemu, przypomniał się się utwór,
co leciał mniej więcej tak: 'na dnie sarkofagu noc
czarna suknia... rozrzucam korale wspomnień...'
Wiersz wywarł na mnie wrażenie.
Pozdrawiam