***
Przyniosłam Ci wszystko co miałam,
lecz wybacz, że znów tak niewiele.
Nie umiem zawierzyć do końca
i pragnień od życia oddzielić.
Więc w dłoniach zanoszę jak bukiet,
litanie prośbami związane,
z nadzieją co nocą upada,
a świtem, niezmiennie powstaje.
autor
Nel-ka
Dodano: 2022-06-16 10:33:36
Ten wiersz przeczytano 981 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Cudnie.
Piękne wyznanie. Pozdrawiam ciepło :)
Piękne dojrzałe wyznanie. Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna modlitwa . Jak kazanie o wdowim groszu.
Serdecznie pozdrawiam.
To co w sercu w wierszu ciekawie umieściłaś,
więc na kolejną pochwałę Nel-ko zasłużyłaś.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia
i udanego weekendu :)
Zagłosowałam, bo mi się ta młodopolszczyzna wyjątkowo
podoba :-)
Przypowieść o wdowim groszu poucza nas, że nie liczy
się wielkość daru tylko jego "jakość". A ta zależy od
możliwości i stanu ducha ofiarującego.
Mnie też zachwyciłaś.
Piękna, szczera modlitwa- wyznanie.
Sercem pisana.
Wiersz zachwyca.
Pozdrawiam serdecznie
Głębia i piękno,
wspaniały wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękne, wzruszajace wyznanie.
Prawdziwa, płynąca z serca modlitwa. Pozdrawiam
serdecznie :)
Taka modlitwa z nadzieją na spełnienie próśb, szczera
i prosta chwyta za serce.
Pozdrawiam serdecznie.
modlitwa szczera. i pokorna.
Piękna modlitwa, pozdrawiam serdecznie.
Mądra i szczera modlitwa...
Pozdrawiam ciepło Nel-ko i życzę miłego dnia :)