***
Tak to już bywa, że jesienią
mgła się gromadzi, snuje wątki
otula pejzaż pieszczotliwie
niczym wygnaniec wszędzie błądzi.
Spójrzmy życzliwie na jej postać
lekką, srebrzystą, z prześwitami
albo ponurą, pełną żalu
która wilgocią chłodną karmi.
Wszystko jest po coś już od wieków,
tak i ta mgła nam przypomina,
że czas na spokój, a więc jesień
przygotowuje i wycisza.
Nie zgub się proszę, w dnia szarościach
w mgle niepewności, w gąszczach smutku.
Rozłóż paletę barw gdzieś w sobie.
Aranżuj piękno.
Proszę, spróbuj.
Maryla
autor
Maria Polak (Maryla)
Dodano: 2022-10-27 08:36:53
Ten wiersz przeczytano 1733 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Z serdecznością pozdrawiam komentujących. Dziękuję za
wszystkie miłe słowa.
Jak zawsze przeczytałam z przyjemnością!
Pozdrawiam :)
Jesień smutkiem napawa ale za te piękne kolory należą
jej się brawa... Pozdrawiam Cię serdecznie Marylo:)
zwraca uwagę subtelność rymów
oczywiście nie tylko to ...
Uwielbiam złotą jesien w kazdej postaci, rowniez w
pięknych wierszach
Pozdrawiam serdecznie
Pozwolę sobie za Asem; dodając, że jestem zachwycona
pointą. Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna polska złota jesień.
Pozdrawiam
I szczerze każdemu życzę tego co wiersz zawiera.
Nie zgub się i trzymaj się mocno.
slonzok
Babcia Teresa
Damahiel
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze i pozdrawiam :)
kto szuka ten znajdzie. pozdrawiam
kto sztwarzka ten znajdzie/ pozdrawiam
Marylko, mimo Tego listopadowego czasu, wiersz brzmi
optymistycznie.
Pozdrawiam
Nie oceniałem dzisiaj twoich wierszy ale po latach
suchych miło mi jest przytulić się do z przed lat
przyjaciółki
Bardzo, bardzo dziękuję za przemiłe komentarze.
Dziękuję najserdeczniej
bronislawa.piasecka
Rozalia 3
Kropla47
AS
Piękny wiersz o jesieni, a puenta bardzo piękna.
Serdecznie pozdrawiam.