Tytus Andronikus

Rzym ma władzę, ja mam prawo,
więc zgodnie z prawem, mą krzywdę skąpam krwawo !
Niech więc zstąpi na mnie boska łaska,
by zatopić sztylet w bezimiennych maskach.
( strzeżcie się gniewu utajonego i żalu ).
Erynie i charpie będą mym orężem,
wiedzcie jakim strasznym jestem mężem !

... dość tej próżnej gadaniny !
Na krwawe słowa nie będę strzępił zatrutej śliny.
Bogowie, co odpuszczacie ludzkie przewiny,
krew jak rzeki, nienawiści ogień
rozpostrę swego błysku okiem.
Ozłociwszy kurzem i piaskiem
wszelkie pokoleń kości, a wrzaskiem
rozplenię demony zbrodni
- przyświecą im stosy i ludzie-bracia pochodni !
Jam potwór w ludzkiej skórze,
jak-em bestia, dam upust swej naturze!

A to wszystko za krew mych małych dzieci,
więc krew winnych zbrodni niech leci, leci...

autor

samotnyanioł

Dodano: 2011-04-19 06:53:05

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie