Ubłaganiem
gdzie się podział tamten czas
młodookich miodnych lat
co jak ptak bez uwięzi
z serca pędzi
w przeramiona. wina smak
delektować byśmy tak
znowu chcieli w dreszcz siebie
wracać niebem
miękkoczuły szeptu film
by okrywał szorstkość chwil
ważnym przecież- spełnieniem
powróć przemień*
też i jemu w sumie nam
gdyż stagnacji mamy stan
podtrzymamy tworzeniem
w pamiętanie
mamy szansę...
już na zawsze
wrócisz namże...
lub powróćże mnie
Komentarze (24)
uwielbiam taką nastrojowość
:)
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i słowa pod
wierszem: Maciek.J, brzoskwinka.50, Promyku Aniu:),
MarcinKozak92 masz rację:)
_wena_ dziękuję pięknie, również za czytanie i słowa
pod moimi innymi wierszykami:)
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłej, udanej
soboty:)
Wspomnienia to bezcenny skarb każdego z nas i
doskonały zasób na przyszłość ;)
Przegon ten stan stagnacji, niech kwitnie miłość.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam Rozalio.:)
pięknie i nastrojowo
zauroczona wierszem pozdrawiam serdecznie
tamte czasy już nie powrócą lecz wspomnienia zawsze
będą :)
serdeczności:)
bardzo na TAK Rozalio
Re: anna ... w dreszcz siebie... po poprawce. Miłego
dnia życzę:)
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za przeczytanie,
słowa i uwagi pod wierszem:) Z lekka poprawiłam...
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłego, pogodnego
czwartku:)
Śliczny wiersz, bardzo nastrojowy, przywołuje minione
chwile...
Pozdrawiam serdecznie :)
Stan stagnacji niech idzie w zapomnienie...
Pozdrawiam :)
Nie byłabym tego taka pewna czy wróci, ale dobrze móc
powspominać dawne piękne czasy :) pozdrawiam Rozalio
:)
+ za rymy.
Jednak mam wrażenie, że rymy za bardzo ingerują w
treść wiersza.
Pozdrawiam.
Twój wiersz przywołuje we mnie wspomnienia tego co
minione. No cóż, co było to nie wróci, czasami trudno
odnaleźć się w owej rzeczywistości.
Pozdrawiam Rozalio:)
Marek
Nie wróci, ale dobrze że są wspomnienia i chwile te
piękne też.
Podoba mi się.