uciec przed bólem
uciec lecz dokąd ty moja przyszłości
która pozostawiasz wspomnienia niemiłe
następne lata w szarej rzeczywistości
lub jutro czy będzie prawdziwe
co kryjesz przede mną jakie
niespodzianki
i ile bólu pozostanie dla mnie
ze łzami budzona w każde poranki
bez słów i balsamu - uśmierzające
autor
wolna róża
Dodano: 2014-11-09 15:25:56
Ten wiersz przeczytano 938 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Gdyby tak ból podzielić.. równo na wszystkich .. mniej
by bolało jednego ..a cierpieniu nie zawsze idzie
pomóc ..
Bardzo smutny,z serca życzę dużo,dużo zdrowia i gorąco
pozdrawiam :)
Smutno
Smutno i prawdziwie.Pozdrawiam:)
Uciekaj
Jest jeszcze nadzieja
Zawsze pozstaje nadzieja na piękny radosny dzionek a
ból radzę pozostawić za zamkniętymi drzwiami w
wywieszoną kartką Takich gosci nie przyjmuje ...
Łatwo się mówi
gorzej to zmienić ...
Pogodnie pozdrawiam życząc pogody ducha i ogromnej
wiary :)
Smutno, na pocieszenie słoneczko będzie jutro
Gdy zapuka samotność, to nie można jej otwierać drzwi,
rozpanoszy się po wszystkich kątach i będzie się czuła
jak u siebie, dlatego niech za drzwiami zostanie,
jutro może być słoneczny i radosny poranek.
Pozdrawiam:-)
Smutny, ale prawdziwy wiersz. Pięknie napisany.:)
nie uciekniemy przeznaczeniu
musimy nauczyć się z nim żyć
przyjmować z radosną pokorą:)
pozdrawiam pięknie:)
Przyszłość bywa nie pewna,a przed przeszłością uciec
się nie da,ale
warto żyć z nadzieją,stawiać sobie jakieś cele,mieć
plany,tak jak Andrzej pisze otworzyć się na ludzi...
Pozdrawiam serdecznie,
oby optymizmu było więcej poza wierszem:)
smutno...trzeba wyjść do ludzi (np. w Rynku recytować
wiersze, jeszcze jakiś grosz sypną):) miłego dnia
Bardzo smutny wiersz. Jak pisze Anna kazdy z Nas ma
takie poranki. Pozdrawiam
Każdy miewa takie rozterki...