Uciec w utopię
Mam pomysł nowy
Na lepsze życie
Nie tracę głowy
Myślę o bycie w niebycie
Kocham mocno i szczerze
Romantycznie i pięknie
Choć coraz mniej w to wierzę
A serce z bólu omal nie pęknie
Marzę o tym nieraz
By w myślach swoich się zatopić
Wyłączyć się tu i teraz
W swój własny świat marzeń się wtopić
Nie słyszeć niczego
Nie widzieć nic
Oderwać się od świata złego
Wszystko mieć za jeden wielki pic
Łzy obetrę
Oczy zamknę stęsknione
W marzenia się wetrę
I spalę się, wypalę, spłonę...
---------------------------------- © Copyright by edith_k@ (Wszelkie prawa zastrzeżone)
autor
edith_k@
Dodano: 2008-01-29 19:04:11
Ten wiersz przeczytano 555 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Też chciałabym tak uciec.Wypalić się Spalic i nie
myśleć o tym co mnie spotkało...Podoba mi się wiersz:)
Brawo - świetnie poprowadziłaś uczucie przez cały
wiersz! Nie spłonie peelka ;)
Podoba mi się Twoja ucieczka w Utopię... Dobrze mi to
znane uczucie. Cały Świat z tego zbudowałem... lecz
powróciłem do prawdziwego Świata z Miłością. Tobie też
tego życzę :o)))
Sam romantyzm. podoba mi się. +
tak. viekawy i ładny. +
Bardzo ładny wiersz.Podoba mi
się.Romantyczny.Pozdrawiam i zostawiam +.