ucieczka

Ariad jak zawsze mnie zaskakujesz:) Gratuluję
zwięzłości, prostoty i plastyki. Gratuluję tej formy i
takiego przekazu, chylę czoła, oby tak dalej:)Oddany
czytelnik czyli Ja:)

sekunda moment.. uchwyciłaś :)))) dziękuję za
komentarz i pozdrawiam serdecznie :)))

uciekać , odchodzić i powracać .ładne

Gniew jest pierwszym odruchem niezadowolenia, potem po
przemysleniach wraca spokoj, ale smutek nadal w sercu.
Trzeba czasu, bo tak naprawde tylko czas goi rany.

śliczny, wymowny wiersz...! Bo tak trudno uciec od
bólu, łez...Trzeba go najpierw zrozumieć..a później
ogrzać słońcem nadziei na uzdrowienie;)

wiele w tym wierszu niepokoju i obawy ,że cos za czym
tęsknisz jest tak ulotne ,że nigdy tego nie
złapiesz...więcej wiary, bardzo dobra forma wiersza

ucieczka, nie da sie uciec, wspomnienia będą wracać,
ładny wiersz....

Do mnie ten wiersz nie przemawia. Trudno.

Ten wiersz jest śliczny! Taki bliski memu sercu, moze
dlatego ze czuję się podobnie.

Forma sprawia że jednym tchem czyta się ten
wiersz....uchwyciłeś w nim (jak dla mnie) chwile,którą
przecież tak trudno uchwycić bo zaraz przemija.Na
dodatek załapałeś ją w słowa co uważam za
fantastyczne:)

Daleko od siebie nie uciekniemy - chwilowa ucieczka
daje ulgę, a potem wracamy i musimy stanąć twarzą w
twarz z rzeczywistością. Przykre, ale to jedyny
sposób, by sie uwolnić od strachu.

kocham plastyczne wierze takie ktore mozna wrecz
dotknac:) taki jest Twoj gratuluje;)

Ucieczki meczac nas, chac ucieczek chyba bardziej...
Dobrze oddalas tutaj w tym wierszu wszelkie emocje
temu towarzyszace.

...trudno uciec od samego siebie..nawet słowa niesione
wiatrem powracać będą ...myślami...

krótko zwięźle i refleksyjnie ...niezła forma)