Ucieczka

Nie jestem tym kim jestem
Kim jestem być nie mogę
Wciąż patrzę się w powietrze
Wyruszam ciągle w drogę

I łaszę się do świata
Z nadzieją odkupienia
Na dwóch czy czterech łapach
Z milczenia do milczenia

I gryzie mnie codzienność
I ja codzienność gryzę
I spędzam czas swój ze mną
I jestem sobie krzyżem

Zwątpienia się nie zlęknę
Złej sławy bez splendoru
A kiedy wreszcie pęknę
Jak pies ucieknę z domu.

Gregorek, 6.5.22

autor

return

Napisany: 2022-05-06 Dodano: 2022-05-10 11:24:16

Ten wiersz przeczytano 972 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie