Uciekinier
Poleciało ponad chmury,
zobaczyło cuda z góry,
domy, rzeki i jeziora,
morska plama, nawet spora.
Ludzie mali, kukiełeczki,
wijące się rzek wstążeczki,
rozciągnięte łaty pola,
minimalny lot sokoła,
wygląd piękny, tyci, tyci,
oko tego nie uchwyci.
Wreszcie spadło,
dla osłody,
postanawia iść na lody.
Mnóstwo smaków,
cud kolorów,
czekolady, różnych wzorów.
Nagle skręca ,
lawiruje pośród ludzi,
jednak wcale się nie nudzi.
Ciągłość życia i dróg wielu,
odnalazło się w fotelu,
bo marzenie - to część pewna,
ono trwa i nie jest z drewna.
M.M.Proskurowska.14,12.2016.
Komentarze (20)
:)
Lubię odloty w kraine marzen
dla tego na TAK :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ale ładnie :)
Miło poczytać.
Bardzo na tak:) serdecznie pozdrawiam.
odloty są super ale trzeba zbierać schematy
przetrwania
Śliczny wiersz
A marząc można,
świat cały poznać!
Pozdrawiam!
Ładny wiersz z marzeniami...
pozdrawiam cieplutko:)
też tak mam, też lubię w marzeniach uciekać do swojego
światu, serdeczności :)
Dziękuję Wam, przy takich twórcach jak wy to można
nawet jak brak weny, to trzeba wrócić.Pozdrawiam Was
cieplutko.Dziękuję że jesteście.
errata - podoba
Polatalam razem z tymi pieknymi marzeniami:)
Podona sie wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)
pięknie rytmicznie po prostu optymistycznie ślicznie
..
Oj tak, marzenie nie jest z drewna, jest raczej z
tęczowej materii i fal sekretnych.
Wiersz ładny i rytmiczny?
Mario, o tak cóż życie by znaczyło gdyby w nim marzeń
zabrakło czasami nie żałujmy, że nie spełniły się
twoje marzenia, pożałowania godnym jest tylko ten, kto
nigdy nie marzył;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)