Uczę się sztuki życia
Dla wszystkich pomagających mi w formowaniu się. Dziękuję tym znajomym i nieznajomym uczący mnie sztuki życia. Dla Ulci Z.
Uczę się sztuki życia
Codziennie
Krok po kroku
Świat otwiera mi oczy
Upadam i wstaję
Znajduję w sobie siłę
Na dalszą wyprawę w dorosłość
Wiem, że prawda choć gorzka jest
Od słodkich kłamstw droższa
W każdym znajduję kawałki siebie
Powoli tworzę całość
Formuję się
Jestem i powoli zmieniam się
autor
Panna Włóczykijka
Dodano: 2007-05-18 14:57:03
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Nie wiem, czym sobie zasłużyłam, lecz dziękuję... Co
do wiersza, to jest bardzo życiowy. Napisałaś o swych
uczuciach, dążeniu do doskonałości... Świetnie to
zrobiłaś.
I mam takie uczucie, że robisz to coraz lepiej,
przynajmniej wiersze zaczynają "obrastać w piórka"...