Uczta

To co się bochenkiem wydawało
dziś jest tylko okruchem
zamiecionym ze stołu i niepotrzebnym nikomu
choć w maśle skąpany
cóż z tego
że razowy że zdrowy
skoro w tym domu okruch
nigdy nie zaspokoi głodu


lecz oto kropla
stała się kielichem cierpkiego wina
w zdobionym pucharze smutny aperitif życia
berbelucha trzyma cię
w szachu
nałogu
okruch w szponach głodu

więc pytam co zrobić
mój biedny Pinokio


Jeszcze jeden dzień trwać poeto

autor

glodny_poeta

Napisany: 2011-09-24 Dodano: 2011-09-28 00:14:24

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie