Ukojenie.
Odnaleźć się w kartce papieru.
Pisząc kochając, dążąc do celu.
Żyć bo kochać, kochać bo tworzyć i tym
sposobem uczucie to mnożyć.
Myśl, zdanie ,słowem pisane.
Zebrane w całość uczuciem oddane.
Przyszła wena kobieta wyśmienita.
Dała natchnienie , za serce chwyta.
Karze pisać miłością słowa splatając.
I w każdym następnym zdaniu, cząstkę
siebie pozostawiając.
autor
Wiezien_czasu
Dodano: 2006-06-14 00:05:53
Ten wiersz przeczytano 610 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.