Ukryta kraina marzeń...

Zamyka oczy i znika...
Nie słyszy obelg i krzyku...nie słyszy...
Jest daleko od świata nienawiści...chorej nienawiści...
Stąpa po krainie dobra i miłości,
wiatr tak czule szepta do ucha,
opowiada piękne bajki okaleczonym wrzaskiem uszom.
Spragnione ciepła ciało otulają promienie złotego słońca.
Kolory łąk koją zapłakane oczy,
na smutnej twarzy pojawił się skromny uśmiech.
Każdy kawałek ciała począł uśmiechać się do krainy marzeń.
Kocha tu przebywać...
Tutaj czuje, że żyje...czuje, że może żyć...

Otwiera oczy... i wszystko znika...
zmów życie traci kolory i przywdziewa peleryne szarości i chłodu...

...Moje serce wciąż cierpi...

autor

~shadow~

Napisany: 2006-11-24 Dodano: 2006-11-24 13:54:35

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie