Uniwers
Ty wiesz, że mogę wylądować
wstecz. Śledząc czas wzdłuż
niebieskich i złotych pędów gwiazdy.
Zostać z tym do skrajnego końca.
Pożyczam twoje zdjecie, idę dalej
prosto i samotnie. Tam gdzie leży
piasek na dnie twojego oceanu,
pod spiętrzonymi falami. Rozpoznaje
lustro jedyne, prawdziwe.
Pójdę za tobą dalej, dalej niż myślę.
Nic ponad, ani poniżej,
tylko cichy oddech refleksji, która
ukradła
oczy, spowodowała cięcia.
autor
Mirabella
Dodano: 2018-03-06 21:23:09
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Ciekawa refleksja, pozdrawiam :)
Piękny i zachwycił:)pozdrawiam cieplutko:)
Dziekuje Ewo Bardzo :) pozdrawiam mocno
Dla Ciebie
https://youtu.be/L7g_8i57gu8
wciąż na wybiegu
na wstecznym biegu
wracać do rzeki
lubią kobiety
jeszcze raz
lecz najczęściej
tam nie ma nas
No i wstecz wylądowałaś.
Miłość po drodze złapałaś.
W ramiona natychmiast wzięłaś.
Nowe szczęśliwe, życie zaczęłaś.
Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam. Spokojnej nocy :))
https://www.youtube.com/watch?v=fygkjJrlmCY
Pozdrawiam Bogno wiem że to nie to samo ale
tak mi się skojarzyło tematycznie.
Marcepani :)
...jednym tchem i z zachwytem nad metaforami - jesteś
w nich boska.