Upadać
Widziałeś Jej oczy gdy bezsilność odbierala
Jej siły.
Chciała upaść i już nigdy się nie
podnieść
Płakać nie będąc zmuszoną przestać.
Dotknąć dna, może potem osiągnąć szczyt.
Później odzyskać nadzieję, nie tracić
jej.
Nie mając przyjaciół nie wolno upadać, nikt
Jej nie podniesie.
Ona sama wstaje, póki ma nadzieję
autor
aniolzycia17
Dodano: 2008-02-19 08:32:14
Ten wiersz przeczytano 415 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo piękny, życiowy i mądry wiersz. Podoba mi się.
zawsze nalezy miec nadzieje ze los sie odmieni inaczej
zycie nie mialoby sensu....popraw literowke w czwartym
wersie