Upadamy
upadamy nisko
kalecząc godność
drugiego człowieka
bliźniego
my ludzie
depczemy piękno
człowieczeństwa
z lekkością lotu kolibra
nie uwiera to
nie dokucza
śpimy snem niewiniątka
nie dostrzegamy
zła jakie czynimy
to nasza normalność
dojrzyjmy piękno świata wrócimy na jego
jasną stronę
6.2023 andrew
wspomagamy upadek, zamiast podać rękę. Przykre to, bardzo
autor




andrew2402




Dodano: 2023-06-03 04:24:03
Ten wiersz przeczytano 423 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Świat upada, ale to my wybieramy sobie bliskie
towarzystwo.
Pozdrawiam:)
Dziękuję za podpowiedź, dodałem zakończenie wiersza,
,, dojrzyjmy piękno świata wrócimy na jego jasną
stronę,,
Staram się pisać optymistycznie
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
To prawda, że depczemy człowieczeństwo...
I to od zarania dziejów.
Bardzo dobry wiersz!
Jednak zmieniłabym klimat wiersza z optymistycznego na
smutny albo refleksyjny.
Serdeczności przesyłam
i co gorsza - nie widzimy tego, mimo że obok nas
upadający.
Witaj,
bywa i tak.
Na szczęście tych co podają rękę jest wciąż wielu./+/
z temat.
Pozdrawiam serdecznie.
Na szczęście tych dobrych jest zdecydowanie więcej,
skąd jednak ci drudzy i dlaczego, czy to może dać
radość...
Pozdrawiam serdecznie
Skoro my ludzie jesteśmy tacy źli to gdzie są ci
dobrzy; jak ich rozpoznać w tłumie, gdy podążają w tym
samym kierunku. Czy chcemy się do nich dołączyć? Czy
stać z boku i przyglądać się im z aprobatą albo z
politowaniem?
Pozdrawiam, życząc spokojnego wieczoru :)
Depczemy człowieczeństwo i nawet nie mamy wyrzutów
sumienia...pozdrawiam i dziękuję za wiersz u mnie w
komentarzu..
dziś usłyszałem 'apel' ongiś
sławnego aktora A. S. do dzieci...
tak gorszący że "lepiej by mu było kamień młyński u
szyi sobie zawiesić i...
upadek moralny,
prawdziwa pustynia ludzkiej duszy a mogłaby dawać
kwiaty
To prawda, że tak często jest,
a czasem nasz upadek sięga dna, msz,
gdy np. z nienawiści do danej osoby, chętnie ją nawet
poślemy do komory gazowej, na dodatek nie czując
skruchy, nie przepraszając za swoje zachowanie, bywa i
tak, że ktoś widzi skutek czyjejś obrony i go opluwa,
pisząc na niego paszkwile, co też jak dla mnie jest
skutkiem jego upadku i świadczy o tym kim jest.
Pozdrawiam Cię serdecznie, miłego dnia życząc :)
Przykra prawda, ale póki człowiek żyje ma szansę na
podniesienie się z upadku, wszak Stwórca dał nam wolną
wolę. Dziękuję andrew za ciekawy komentarz, pozdrawiam
zapachem kwitnącej akacji :)
Na szczęście nie wszyscy, ale smutne to jest, że tak
wielu...pozdrawiam Jędruś :)
Trzeba unikzć takich ludzi i takich w sobie postaw.
Ale ja w sobie akurat tego nie widzę. Można chyba
popaść w skrajność widzenia zła u siebie i innych. A
życie jest bardziej pomięszane
Niestety to człowiek człowiekowi czyni piekło na
ziemi. Udanego weekendu:)
Taka prawda. Czlowiek z natury bardziej czeka na
upadek drugiego niż na powstanie