Upadły

Zagubiony w świetle gwiazd ;
głodny miłości - kona
ciężarem życia przytłoczony...
Jednym gestem zakrywa oczy,
jak pijak majaczy, ma wielu słuchaczy.

Nieprzytomny z samotności...
Na ziemi leży w brudnej odzieży.
ludzie odchodzą ,idą przed siebie

Ciska pięściami! wydaję jęki!
jakby melodia znanej piosenki ;
Próbuje wstać , lecz nadaremnie
walczy ze sobą w szalonym pędzie!

Bez imienia,tożsamości
jak motyl bez skrzydeł ,
próbuje się wznosić !

Bluźnią!
szyderczym wzrokiem okładają
szerokim łukiem go omijają !
Dla nich nieobecny.

Sięga do kieszeni ,ale co to ?!
-bursztynowe serce !
które podarował swej ukochanej małżonce
Ścisnął je mocno ,przytulił do piersi !
Znów poczuł ciepło jej dłoni
i zapach pięknej różanej woni...

Upokorzony
choć z ulgą na twarzy ,
Odchodzi.
Wyciąga ręce ku górze!
A tam...- ona!
W anielskim orszaku stoi jego zmarła żona !
Pada jej do kolan
tuli !
pieści !
łzy ociera ,nie dowierza.

To już koniec ...
Koniec bólu ,koniec żalu
Teraz razem będą w raju ...

autor

Tessa

Napisany: 2009-09-21 Dodano: 2009-09-21 16:19:06

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie