Upewniam się...

Uwierzyłam milczeniem,
że gdy pamięć porzucę
odrodzę się
bez maski komedii na ustach.
Osłodzi mnie coś
na podobieństwo prawdy.
Ciało zapachnie
mandarynką a nie grzechem.
Koronę z cierni słów
podmienię na wianek z konwalii.

Od piątej nie śpię
i spaceruję po niebie
macając gwiazdy z chmur.

Upewniam się
czy Bóg trwa w swym skupieniu
i nie ukamieniuje nas
apokaliptycznym BIADA.

autor

ala2

Napisany: 2006-12-22 Dodano: 2006-12-29 09:06:48

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie