Uprzedziłeś mnie panie

Ciągle przede mną jesteś o krok
Jak zepsuta ironia przed niewierzącym
I gdy mija kolejny rok
Ty wciąż jesteś triumfującym

Gdy całe życie przed oczyma stanie
I tak uprzedzisz mnie panie

Ciągle gorzko mną rzucasz
I ranisz tam gdzie najbardziej boli
Mówisz że w ten sposób pouczasz
Lecz Ty uśmiercasz powoli

Gdy będę trzymać się tylko na ścianie
I tak uprzedzisz mnie panie

Ciągle zabierasz przyjaciół
Jakby to były Twe marionetki
Zostawiasz mnie abym stracił
Ostatnią nadzieję w ostoi

Gdy wypluje krwi ostatek- konanie
I tak uprzedzisz mnie panie

Ciągle też zsyłasz marzenia
I trzymasz mnie tym w uciesze
Bo wiesz że są nie do spełnienia
A ja w nie zawsze uwierzę

Gdy stracę w nich przekonanie
I tak uprzedzisz mnie panie

Już dawno uprzedziłeś mnie panie
Na nic nędznych pozorów zsyłanie
Już dawno uprzedziłeś mnie Boże
Już nic mi nie pomoże ...

Uprzedziłeś mnie panie, szkoda że nie dałeś mi szansy, bo ja na prawdę mogłam być innym człowiekiem.

autor

gwiazdooka

Dodano: 2004-12-08 19:43:11

Ten wiersz przeczytano 824 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie