Uroki zimy

Śnieżny puch okrył ląd.
Och,świecące drobinki
uśmiechają się wesoło
z tej białej pierzynki
zachęcając do zabawy.
Mogę ulepić kulę ze śniegu
a potem jeszcze dwie...
albo pobiec przed siebie
daleko w tę biel
uwalniając myśli z każdym tchem,
aż rześkie powietrze wypełni mnie.

Pójdź ze mną, razem pobawimy się!
Zanurzę swe dłonie w śnieżny puch,
wyczaruję kulki...
w wojnę zabawimy się.

Wirujące gwiazdki opadają na
dachy,ulice,ławki i moją twarz,
tańczą szaleńczo w blasku latarni
niby przyciągnięte ku niej ćmy.
W ten śnieg rzucam się
jak w morze i w nim tonę
odciskając weń swój ślad.
Zaraz zasypie go śnieg,
a z nim cząstkę mnie.
I znowu wyruszę w tę biel...

autor

Ewa27

Napisany: 2008-01-17 Dodano: 2008-01-17 21:44:37

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie