w ustach spękanych

częściej bywam zachłanny, niż senny

wszystko jest lepsze niż niepamięć żaru nad ranem:

łagodnie rozsuwam miękką ciszę biodrami
bez pośpiechu dla dobra sprawy
na wpół dziki lecz oniemiały
niebaczny wściekle przekornej ściany za nami
- zawsze tak się starałem by grały orkiestry dęte
ponad naszymi oddechami

zapanowałem nad kubkiem bezsennej kawy
nasze są alejki o zmroku
błysk słońca gdzieś na garbach bloków
i wariackie wyprawy do parku po spokój
- podchodzę tam choć dla zasady stwarzam wrażenie
tańca ku czci ociężałych bogów

... tym, co wolą nożyce cenzorskie, niż łzę w oku

autor

mirno

Dodano: 2007-10-16 01:06:36

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie