Uzewnętrznienie

Po długim okresie braku weny Powracam

Śnieg pada
Białym puchem pokrywa marzenia niespełnione
Nadzieje niewypowiedziane
Giną bezpowrotnie, w głębi ludzkich uczuć

Patrzę na Ciebie
Zielone oczy, niegdyś tak pełne uczucia
Dziś dwie czarne dziury
Pustka jest dziś Czymś
Dlaczego?

Ostatni ciepły podmuch
Ucieka w popłochu przed mrozem Zimy
Co porwała Kaja
Wiedziałam tak wiele
A dziś nie wiem już nic

Koniec przepowiedziany
Mróz go wymalował na szybach samochodu
Bezradność i smutek
Czy w tej bieli odnajdę siebie?

A przecież mogło być inaczej

Podasz mi rękę
Zielenią i złotem zakwitną drzewa
Ten, co milczał, zaśpiewa
Jeden uśmiech wszystko zmieni

Ale kto ma dziś czas
Obdarzać innych uśmiechem
Co ma moc zmieniania wszystkiego

Kto ma dziś czas?

Musiałam to z siebie wyrzucić... Taka swoista spowiedź ;')

autor

Devil_girl

Napisany: 2007-11-26 Dodano: 2007-11-26 15:35:57

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie