wahadło czasu
jesień już z deszczem
smutki pozbierała
nostalgia
przy szemrzącym potoku
wspomnienia budzi
ech lato
dlaczego tak kochałam
sierpień i noce upalne
pocałunki
z ust do ust
słowa bez słów
oczy na styku światów
zaczarowany las
zaczarowani ty i ja
zabrakło tylko dorożki
już jesień
z deszczem smutki obudziła
szumne potoki
pocałunki echem rozsyłają
zimne noce
długa droga do lata
i po co
tak kochałam
Komentarze (44)
Nie ma czego żałować, że się kochało :) Pozdrawiam
serdecznie i daję plusik :)
Pięknie z refleksja o pocałunkach.
Pozdrawiam
Piękny ci wyszedł wiersz, mam z rana ucztę
melancholii.+i Miłego dnia .
Pięknie dziękuję za odwiedziny
dobranoc wszystkim:))
Piekny wiersz,
beda cieple mile, wspomnienia, nie drecz sie," po co",
zawsze cos w nas, zostaje.:)
Pozdrawiam serdecznie, Sabionko.
:))))
Bardzo ładny wiersz.Warto kochać, mimo wszystko!
Pozdrawiam.
...coś z uczucia zostało...choćby
wspomnienia...pozdrawiam, +++
Na co tu dziecko narzekać,lato było ładne, jesieni też
nic nie brakuje. Toi zima zleci.Bardzo ładny wiersz.
jak to po co?
żeby zapamiętać na całą zimę, a jak przyjdzie wiosna,
ptaszki przyniosą nowe.
Dziękuję za odwiedziny
miłego dnia kochani życzę:)
Pięknie.Pozdrawiam.
Nie żałuj pięknego lata, które błyskawicznie leci,
miej nadzieję wiosna z latem szybko wrócą, tylko wyjdź
naprzeciw do swych ukochanych. Złe wahadło i zegary
pozamykaj, które
w porach roku pomieszały miary, daty , w kalendarzu
pory roku.
Życzę więcej wiary w siebie siły, tak by wymarzone
lata jak i miłość powróciły. Pozdrawiam
Zleci Sabinko
Pozdrawiam:-)
Mimo smutku piękny wiersz Sabinko Nie żałuj nigdy ze
kochałas
Pozdrawiam serdecznie