wahadło czasu
jesień już z deszczem
smutki pozbierała
nostalgia
przy szemrzącym potoku
wspomnienia budzi
ech lato
dlaczego tak kochałam
sierpień i noce upalne
pocałunki
z ust do ust
słowa bez słów
oczy na styku światów
zaczarowany las
zaczarowani ty i ja
zabrakło tylko dorożki
już jesień
z deszczem smutki obudziła
szumne potoki
pocałunki echem rozsyłają
zimne noce
długa droga do lata
i po co
tak kochałam
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2016-11-08 08:20:25
Ten wiersz przeczytano 1214 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Kochanie dodaje przeżyciom uroku,
więc dla niego dobra każda pora roku!
Pozdrawiam!
ładnie z nutką melancholii ...myślę że zawsze warto
kochać i być kochanym to piękne uczucie na zawsze
zostawia ślad w sercu:-)
pozdrawiam
Śliczne
ładny wiersz - ładnie zbudowany klimat - dobrze się
czyta - zmieniłabym "pocałunki z ust do ust"
serdeczności
Myślę, że warto kochać.
to co przeżyłaś to jest tylko Twoje :)
serdeczności:)
Ladnie :)
Pozdrawiam:)
Nic dodać nic ująć ładny wierszyk Pozdrawiam
Ładna melancholia.Wiersz wart uwagi, szczególnie
dociera do mnie niecodzienna forma. Miłego dnia i +
Mariuszu piękna piosenka ... na cóż mi kwiaty
pomarańcze....
dzieki
Nie pytaj Pelko dlaczego kochałam,
to co przeżyłaś jest piękne i tylko twoje. Ładny
wiersz Sabinko Pozdrawiam
https://www.google.pl/webhp?sourceid=chrome-instant&rl
z=1C1GIGM_plPL571PL571&ion=1&espv=2&ie=UTF-8#q=w+%C5%B
C%C3%B3%C5%82tych+p%C5%82omieniach+li%C5%9Bci+%C5%82uc
ja+prus
i po co
tak kochałam .. miłości niewolno żałować ..piękna jest
i w jesiennym deszczu ..
Ładny, melancholijny wiersz, chyba każdy czasem pyta
siebie"po co tak kochałem/am?" ale chyba powinniśmy
być wdzięczni, że nas ta miłość spotkała:)