Wahanie

Z podłogi zbieram samotność,
którą potrąciłeś,
niby przypadkiem.
Nie do końca wiem jak dopasować do siebie poszczególne elementy.
Gubię się w tym, gdzie przód, a gdzie tył,
jaką właściwie postać ma ta moja samotność?
A może by tak, posklejać jakoś tą samotność ?
Wsadzić z powrotem do szuflady w mojej głowie?
A może powinnam wraz z Tobą,
wziąć tę samotność i wdeptać ją w podłogę?

autor

kreatura

Dodano: 2010-11-11 22:00:28

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie