Walka z wiatrakiem

Dla kochanej Cioci...Która dzielnie walczyła z rakiem.Niestety...jak z wiatrakiem.

Walczyłaś...
Dałaś z siebie wszystko..
Przegrałaś...
Zostawiłaś,odeszłaś

Teraz tylko dym po wielkiej wojnie,
Krew rozlana na polu
Szkło i proch w trawie...
I Twoje spojrzenie
Z zimnych już oczu...

Walczyłaś jak my
O życie...
Lecz Twoja walka była
bardziej zaciekła
Niż nasza....

Przegrałaś...
Twoje ciało leży teraz
W zimnej kostnicy
dreszcze przechodzą
na samą myśl...
Na sam dźwięk słowa
KOSTNICA.

Dreszcze przechodzą
Bo nic już nie zostało
Tylko ta cisza po bitwie
i dym

Co chwilę przerywamy wszystko
By usłyszeć krzyk
rozpaczliwy krzyk
By dalej wrócić do modlitwy

Boże
Znowu zabrałeś
Znowu.

Przegrałaś tą bitwę
A może...?
Chyba tak...
Faktycznie...
Ty wcale nie przegrałaś...
Choć Twoje ciało tak zimne...
Już Cię nie boli...

Boże...
Pozwoliłeś jej wygrać
Choć wciąż myślimy,
Że przegrała

[*]

autor

kreemooofka

Napisany: 2007-02-02 Dodano: 2007-02-02 19:55:39

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie