...Warszawo...

nie tylko ty powstanie miałaś
też Gdańsk w trzydziestym dziewiątym
i w osiemdziesiątym też było
w którym wiele krwi się przelało - łez

nauczka ostatnia niech to będzie
by nadaremnie krwi nie przelewać
w szturmie ognia i nalotów bombowych
ona tak do życia potrzebna w tej chwili jednej

jednej w życiu w którym żyje człowiek
dość już jej przelano za wolność naszą
kombatantom dziękujemy i tym co niedożyli
dla dalszych pokoleń dla dzieci i wnuków
by kraj swój podziwiali za ich poświęcenie

a dzisiaj co - co mamy ponownie
niewolnikami się stajemy tułaczami
z utratą niepodległości utratą kraju
przez dywersję i sabotaż wielce uczonych
nic nie mamy tylko chińskie części i embargo

determinacja też jest nad niebem naszym
od źródła Wisła jest bezsilnie rdzawa
z rozpaczy by ktoś jej farby czerwonej
nie dolał i nie stała się rozpaczą
premedytacją niewnikliwej nauki

Warszawo o Warszawo
ci co przyszłość nam budowali
ze słyszanym trudem walecznym
dzisiaj to ty gubisz naród swój
pod obcy ustrój dając nas poniżając...

...Warszawo...

do czego zmierzamy?...

autor

nea

Napisany: 2014-08-02 Dodano: 2014-08-02 06:13:21

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie