Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

W Wąwolnicy

wśród dymiących wonnych kadzideł
w złotych szatach i koronach
cudownej światłości Madonna z Dziecięciem
na dziesiątki oczu wpatrzonych spogląda

na kolanach w pochyleniu pośród szeptów
zaklęć westchnień peregrynują wołania
chorych matek żon bezdzietnych dziewic
dziwek i dłużników zatroskanych ojców

mężów strutych policjantów i złodziei
o majątek sławę strawę miłość trzeźwość
dach nad głową upragniony lek na raka
czasem tylko jeden gest lub dotyk bliski

rozmodlony tłum gęstnieje pątników przybywa
skrzypią ławki szeleszczą w rękach różańce
na ścianach kaplicy dary wotywne
prezbiter odczytuje proszalne intencje

unoszą się ku niebu z drobinkami kurzu
wabione słonecznym promieniem
parują w ciżbie rozmodlonych oddechów
by nad ranem opaść wszechobecną mgłą

autor

DWC.

Dodano: 2019-01-06 14:22:00
Ten wiersz przeczytano 1117 razy
Oddanych głosów: 31
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (29)

Bella Jagódka Bella Jagódka

"proszalne intencje"

dawno nie używałam tego słowa, a przecież istnieje
(zapomniane)

czuję się jakbym była tam, chociaż nawet nie wiem
gdzie owa Wąwolnica się znajduje ("nadrobię" wiedzę)

_wena_ _wena_

bardzo na tak :)+ pozdrawiam :)

mamusia45 mamusia45

Bardzo obrazowo opisane to rozmodlenie.Piękna
refleksja. Pozdrawiam :)

jesionka jesionka

Piękne rozmodlenie :) Pozdrawiam serdecznie ...

budleja budleja

muszę Ci powiedzieć, że czytelnik widzi ten rozmodlony
tłum pielgrzymów i czuje atmosferę tego miejsca,
bardzo plastycznie to przedstawiłeś, pozdrawiam :)

karmarg karmarg

bardzo ładnie refleksyjnie i z wiarą :-)
pozdrawiam - czy to Wąwolnica na Lubelszczyźnie?

AMOR1988 AMOR1988

Świetny, życiowy wiersz, pozdrawiam;)

mariat mariat

Jako całość - cenna informacja.

Rzuciło mi się w oczy "unoszą" i "niesione". Troszkę
za blisko siebie. Czy nie można to jakoś inaczej?
"unoszą się ku niebu z drobinkami kurzu
niesione słonecznym promieniem"

I tak rozmyślam nad sensem tegoż - jeżeli unoszą ku
niebu z drobinkami kurzu, to czy aby niesione
promieniami? Przecież promienie lecą z nieba, a nie do
nieba.

(OLA) (OLA)

Ciekawy i zarazem poruszający wiersz?

Wiara, która czasami kuleje zawsze wiedzie nas w
objęcia tej jedynej, czyli Matki Boskiej:)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Oby Złota Księga Łask Matki Bożej Kębelskiej w
Wąwolnicy zapełniała się nowymi wpisami.
Pozdrawiam serdecznie. :)

Dziadek Norbert Dziadek Norbert


Samo życie związane z wiarą.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)

Damahiel Damahiel

"wszechobecną mgłą" ciekawe dlaczego widzimy ją w
nieznanym aa przecież coś tam jest realnego jak tutaj,
a cokolwiek interpolacja nam wysnuje to chyba jest
jednak trochę straszne skoro są równe szanse na lepiej
i gorzej

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »