Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wędrówka

Siedzi na poszarpanych
kawałkach darowanego losu
głowa pomiędzy kolanami
ciało porusza się w rytm
pierwszej kołysanki

pączkujące draństwo
wpływa wprost do szpiku
brak jakiejkolwiek ochrony

martwica poszerza teren
zanika obolały oddech
milczące echo



zbyt krótki cień

autor

emanuel

Dodano: 2010-11-19 12:34:16
Ten wiersz przeczytano 578 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

TeniaBrass TeniaBrass

Świetny wiersz... bezradność, poddanie się losowi i w
konsekwencji bezwolna egzystencja. Pozdrawiam:)

skorusa skorusa

samotność w jesieni jest cierpieniem ale trzeba się
pocieszać że,mogło być gorzej...

wrobel wrobel

witaj życie w samotności jest okropne.
samotność, brak wsparcia, mało słońca,
bez bliskości przyjaciół, powoli zabija,
ładny, ale mroczny wiersz. pozdrawiam

sylwiam71 sylwiam71

Bardzo dobry przekaz, bije cierpieniem, odczuwam,
czyli działa:)

Sotek Sotek

Ciekawie ją pokazałeś w jej naturalnych barwach.
Niestety życie nas nie rozpieszcza i często rzuca
kłody pod nogi. Pozdrawiam:)

ula2ula ula2ula

wędrówka ludzka Gdy cień krótki słońce wysoko a
choroba samotności podobna jest do sierocej karmi się
echem bliskości i żyjąc jak roślina bez światła powoli
zamiera karmiąc się toksynami wspomnień Dobry wiersz
symboliczny Brawo!

DoroteK DoroteK

"pączkujące draństwo
wpływa wprost do szpiku
brak jakiejkolwiek ochrony" wstrząsające, żal...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »