wędrówka
dzisiaj do mnie jesień przyszła
po nierównej drodze
podpierając się laseczką
zmęczona już srodze
sypiąc wokół smuteczkami
i mokrymi liśćmi
może jeszcze błyśnie słonkiem
barwami się przyśni
i zmęczone oczy we śnie
nasyci widokiem
tańca wiatru kolorowym
przed starości mrokiem
a tymczasem odpoczywa
na rozstaju drogi
czy już pora na balkonik
by odciążyć nogi?
wkrótce trzeba głowę złożyć
na mchowej podusi
zasnąć słodko bowiem zima
wieczną bielą kusi
Komentarze (22)
Świetny wiersz skłaniający do refleksji nad kruchością
życia.
Serdecznie pozdrawiam, szadunko :)
Pięknie z nutą nostalgii, pozdrawiam ciepło.
Mile się czytało. Plus zasłużony:))
Piękny, bardzo refleksyjny wiersz.
Bezsilność człowieka w zderzeniu z prawami natury.
Głęboka prawda jest w Twoim wierszu.
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam serdecznie
Potwierdzam piękność i świetność tego wiersza,
pozdrawiam:)
Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
P.S Zapomniałam napisać, że wiersz mi się bardzo
podoba, ale msz to oczywiste :)
Świetnie zapisany wiersz! Piękny. Pozdrawiam
serdecznie.
U mnie zima już była. Ale teraz stopniał śnieg i
jesień powróciła. "Może jeszcze błyśnie słonkiem",
choć już nie bardzo w to wierzę.
Już można dostrzec, że jesień zmęczona, blada i powoli
ustępuje miejsca zimie,
z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Nie czas na zimowe zasypianie Jeszcze nie czas
Szadunko
Lepei kr ecić piruety na lodzie i ścigać się z wiatrem
POzdrawiam cieplutko :)
Mnie zima nie kusi bielą bo jej nie za bardzo lubię,
ale fakt, że gdy biała to weselsza, wiersz w sumie o
przemijaniu, oby ten balkonik nie był potrzebny, choć
i tak on lepszy, do nie wstawania w ogóle, bo i tak
się zdarza, oby mieć sprawne nogi jak najdłużej, czego
sobie i wszystkim życzę.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładny wiersz z nutą nostalgii.
Pozdrawiam
Marek
ja nie odebrałam go na smutno.
A po zimie przyjdzie wiosna.
Smutno ale bardzo pięknie.
Pozdrawiam serdecznie :)