Wehikuł czasu

wehikuł czasu...:)

tęsknota do swojego kawałka lądu...

Czasami właśnie czuję się tak i ja. No cóż, są takie
dni kiedy się ma taki nastrój. Miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)

Bardzo dobra miniatura...chylę czoła..

Piszę się na ten wehikuł czasu :) Ciekawa miniaturka
skłania do zadumy.

w miniaturach na beju nie ma od Ciebie nikogo
lepszego...po prostu super

jak zbudujesz wehikuł zadzwoń:))plusik:)

Dobry, ciekawy wiersz...

Dobra miniaturka brawo.

każdy strudzony wędrowiec w końcu odnajdzie swoją metę
czy przystań...

poszukiwanie to droga z kamiennymi schodami... ale
warto szukać nawet jeżeli jesteśmy pełni obaw, że
niczego nie znajdziemy...
;-))) vel atma

Kiedy chcesz coś osiągnąć rozejrzyj się dookoła,
zastanów się i pomyśl, czego dokładnie chcesz. Nikt
nie dojrzy celu z zamkniętymi oczami.

Fajny wiersz... krótki, prosty, ale dużo w nim
powiedziane... podoba mi się:-)

witaj, błądzisz, szukasz, a wszystko to Ci się należy,
"jesteś solą tej ziemi".
Pozdrawiam sedecznie

Błądzisz a więc szukasz. Szukasz siebie a to właśnie
jest męką. Jak to oddać? Jak przekazać? Jakich słów
użyć? Zrozum, forma wiersza, to rezultat ciężkiej
codziennej pracy. Najtrudniejsze jest szukanie - to
stała frustracja. Dlatego tak bardzo jest mi brak
rzeczowej, warsztatowej krytyki. Życzę światła na
Twojej drodze. Pozdrawiam serdecznie.