Westchnienie?!
Smugą światła
stojąc na brzegu
...
złamane pióra podnieść się nie mogą
o dziwo ....
odrodzić się , a może nie chcą
nie czas
nie czas na Ikara życie
spalone słowa
popiół
Feniksem już nie będę
Spłonęłam
...
bez drugiego życia
...
Amen
...sobie............
autor
angelina2564
Dodano: 2011-09-29 02:03:44
Ten wiersz przeczytano 417 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.