Wewnętrzny teatr
analiza postaci z "Czarodziejskiego fletu" W.A.Mozarta
patrzysz na scenę, światło i muzyka
flet prowadzi czarodziejską melodię
życia
wesoły Papageno chwali dzień
jedz, pij, używaj - słychać wokoło
kolejna lampka wina
brzęk tłuczonego szkła
wąż wśliznął się w podświadomość
wyżera najdelikatniejsze pokłady dobra
nie ma Paminy ani Tamina
skulonymi ciałami targają konwulsje
może obudzi się jeszcze Sarastro
położy mocną rękę na twoim ramieniu
słyszysz je
zbliżające się głosy dzieci
to Knaby, w nich nadzieja
miłość zawsze zwycięża
promienie słońca rozświetlają ciemność
a co z Królową Nocy
odejdzie w zapomnienie?
Komentarze (11)
Inne czasy, inny klimat a zawsze pięknie i
ponadczasowo.
Pięknie i zachwycająco napisany wiersz. Ogromnie mi
się podoba.
czasy się zmieniają, a muzyka, teatr wciąż tak samo
zachwyca,zwraca uwagę na rzeczy nieprzemijające
...miłość
Przeczytałam z dużą przyjemnością wiersz dobry w
odbiorze pozdrawiam :)
Piękny wiersz,bardzo ładnie i ciekawie
napisany.Pozdrawiam serdecznie.
Barokowy, mroczny klimat utrzymany...
Dzięki za bilet do tego pięknego teatru...Wspaniały
wiersz.
Tak,muzyka nas inspiruje,uspokaja i rozwija nasza
wyobraźnię -pozdrawiam,ładny wiersz!
...jakie to wszystko aktualne,choć inne epoki...
Uwielbiam m.in. barok. Usłyszałem wszystko,
tylko że nigdy nie nauczę się tak napisać.
Masz rację miłość zawsze zwycięża,ładny
wiersz,pozdrawiam słodko.