Wiara
Nie wiem co robię,
nie wiem co myślę,
nie wiem co jest,
i skąd się to bierzę,
może poprostu za bardzo wierzę,
w to, czego pewnie nie będzie,
może jest mi pisane być samemu?
coraz bardziej zaczynam wątpić, nie wiem
czemu,
zaczynam tracić wiarę w siebie,
chociaż jest tak, że,
ja kocham ciebie,
a ty nie wiesz,
i pewnie się nie dowiesz,
bo ja strasznie się boję co odpowiesz,
mówią, że do odważnych świat należy,
najwyraźniej to nie jest mój świat,
do którego należysz ty,
mam 2 wyjścia,
wytrzymać i zacząć wierzyć,
lub
opuścić ten świat
i poszukać swojego, samotnego.
autor

duniec

Dodano: 2008-10-02 22:19:52
Ten wiersz przeczytano 537 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.