Wiara...
Wszystkim, którzy cierpią...
Wiara ludzka
Jest jak świeca,
Której ogień tańczy
Zuchwale na wietrze
Ale za nic nie gaśnie
Bo osłania go Dłoń Miłości...
Do pełni szczęścia dołożę już tylko
Nadzieję...
By w tej drodze ustali...
Komentarze (5)
Wiara, nadzieja i miłość.. wszystko istnieje dzięki
nim:)
wiara..jak gasnący płomień na wietrze czasami gaśnie i
znów się zapala...nadzieja ostatnia umiera...a bez
niej trudno żyć także umierać..bardzo dobry wiersz...
wiara jest jak świeca czasem przygasa, czasem jasno
świeci. dobry wiersz.
Tak ale gdzie jest wiara kiedy tracimy miłość?Wielu
może o to zapytać.Jednak tak jak w Twoim
wierszu,miłość,wiara idą w parze jeśli jeszcze dołożyć
nadzieję-to przepis na szczęście:)
Miłość z wiarą to trwałość uczucia i właśnie wiara
wynikać powinna z Miłości Dobry wiersz