wiara w nadziei zakorzeniona
każde cierpienie jest cennym, ponieważ uczy nas odkrywania tego co nam dane-uczy nas miłości poprzez pokorę ścieląca drogę tej ludzkiej egzystencji.
I uśmiechnęłam się karteczka
Moja miła
Przekraczając wrota twe
Skrajności otchłań poczułam
I nią ochłonęłam też
Czerpałam garnuszek miłości
Sercem zakrwawionym
Goryczą przepełnionym
Wieniec plotłam własnych win
Teraz ze stanem swej duszy
Szczerością oczu mych
Podążam nakreśloną drogą
Pragnąc dawać szczęście tym
Błądzącym za spokojem
Łaknącym…
Wiary, nadziei i…
Miłości
dla tych ,którzy eszcze w sobie odnajdują wady i pragna poprawy.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.