wiatr
skryta w mroku
na wietrze zatańcz ze mną
wiatr z oddali
pochłania studnię
kruche zmęczenie
dotyka cieni
w uśmiechu rozstanie
oczy zabłysły świtem
po cichu
skryję się w dłoni
czy dostrzeżesz mnie?
autor
Kika88
Dodano: 2023-05-31 21:28:45
Ten wiersz przeczytano 278 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Wiatr co do zasady rozwiewa.
Takie schowanie się i to w dłoni raczej niemożliwe.
Wiatr niewidzialny ale można go wyczuc... Ładnie.
gorzka kawa dziękuje
Mariat :)
Andrew ładnie
Halszka M masz rację
Anna dziękuje
Anna dziękuje
@krystek mam nadzieję że będzie dobrze
Joviska tak
Szadunka miło mi to słyszeć
Mojeszkice milo mi to słyszeć
Wolnyduch dziękuje
Wolnyduch milo mi to słyszeć
Larisa dziękuje
Kazimierz Surzyn tak
Pozdrawiam serdecznie:)
Interesująco, z nadzieją, pozdrawiam ciepło.
Pięknie i ujmująco!
Puenta taka delikatna, melancholijna...
Serdecznie pozdrawiam
Ciekawy wiersz, z nadzieją w tle,
a tak poza tym, to ja lubię tańczyć z wiatrem, tak jak
i Ty, Kiko :)
Pozdrawiam serdecznie, z wiersza podobaniem :)
Śliczna refleksja Kiko. Szczególnie końcówka wiersza
pełna nadziei.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ujęło mnie bardzo zakończenie wiersza.
Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru :)
Zakończenie z nadzieją :) Pozdrawiam
Jest nadzieja, będzie dobrze. Ślę moc pogody ducha:)
piękne zakończenie.
ładnie, urzekająco
Kobiece marzenia trochę enigmatyczne i przewrotne.
Pozdrawiam serdecznie Kiko:)
...
ołowiane chmury
rozwieje wiatr
zobaczę Ciebie
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
a ja się zastanawiam nad całością
- czy to nie problematyczna sytuacja??