Wiatr wieje

Wiatr wieje ze wschodu i zachodu,
deszcz pada na wierzącego i niewierzącego,
słońce i księżyc świecą na każdego człowieka.
Gdzie moja MIŁOŚĆ jedyna? moje uczucie zaczeka.

Płynie krętym korytem rzeka,
wichura wygina gałęzie wierzby,
świerszcz ucichł, w trawie cicho
nic nie śpiewa, nic nie trzeszczy.

Dlaczego? pytam sam siebie,
strugi deszczu lecą na moją twarz z nieba.
Trochę miłości w moim pustym sercu,
nic więcej nie trzeba.

Palę w kominku, w swej wiejskiej chatce,
książki ułożone na półce mam tematycznie,
zaparzam w termosie kawę, zapalam fajkę.
Czy kiedyś zapuka tu MIŁOŚĆ? w końcu nadejdzie.

Wiatr hula, hula w gałęziach drzew,
deszcz o szyby chatki dzwoni,
zapada wieczór, kanarek skończył swą pieśń,
kto czas stracony na czekanie dogoni?

autor

lew Judy

Dodano: 2009-05-16 11:15:22

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie